Αποκάλυψη για τον καρκίνο - Τα γονίδια ευθύνονται λιγότερο... τι τον προκαλεί, τι προστέθηκε τελευταία..
Ποιοι καθημερινοί παράγοντες μας αρρωσταίνουν... οι επιστήμονες τονίζουν τι πρέπει να προσέχουμε
Ο καρκίνος δεν θεωρείται πια μόνο μια γενετική ασθένεια.
Αντίθετα, όλο και περισσότερο κατανοείται ως μια κατάσταση που επηρεάζεται από τροποποιήσιμους παράγοντες του τρόπου ζωής.
Η American Cancer Society αναφέρει ότι το εκτιμώμενο 40% όλων των καρκίνων στις ΗΠΑ συνδέεται με πιθανούς τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου, όπως η παχυσαρκία, η κακή διατροφή και η ακινησία.
Στην συνέντευξή του για το Vital Signs, ο Dr. Jason Fung, συγγραφέας του best-seller «The Cancer Code», αμφισβητεί την παραδοσιακή άποψη που επικεντρώνεται στα γονίδια, υποδεικνύοντας αντ' αυτού την πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της λειτουργίας των κυττάρων και των περιβαλλοντικών παραμέτρων.
Υποστηρίζει την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και τη βελτίωση του «κυτταρικού εδάφους» μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής, με ιδιαίτερη έμφαση στη διατροφή, ως βασική αρχή για την πρόληψη του καρκίνου.
Οι περισσότεροι καρκίνοι δεν είναι κληρονομικοί
Στο παρελθόν, ο καρκίνος κατανοούνταν μέσω της θεωρίας των σωματικών μεταλλάξεων, την οποία πρότεινε ο Theodor Boveri στις αρχές του 20ού αιώνα, η οποία συνδύαζε τις χρωμοσωμικές ανωμαλίες με την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη κυττάρων.
Περιπτώσεις υψηλού προφίλ, όπως η προληπτική διπλή μαστεκτομή της Angelina Jolie το 2013, αφού βρέθηκε θετική σε μετάλλαξη του γονιδίου BRCA1, ενίσχυσαν την ιδέα ότι τα γονίδια κυριαρχούν στο ρίσκο του καρκίνου.
Ωστόσο, οι αναδυόμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι κληρονομικοί παράγοντες αντιστοιχούν μόνο σε ένα μικρό ποσοστό των περιστατικών καρκίνου.
Κάπνισμα
Σύμφωνα με την American Cancer Society στο Cancer Facts & Figures 2025, το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων από καρκίνο, υπογραμμίζοντας ότι πολλοί καρκίνοι προκύπτουν από τροποποιήσιμες επιλογές τρόπου ζωής και όχι από κληρονομικούς γενετικούς παράγοντες.
Για παράδειγμα, ο καρκίνος του μαστού παρουσιάζει εξαιρετικά συνεπείς μορφολογικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορικά μοτίβα παγκοσμίως.
Αυτή η συνέπεια υποδηλώνει όχι κοινά γονίδια, αλλά βαθιά ενσωματωμένα βιολογικά συστήματα που ενεργοποιούνται υπό συγκεκριμένα άγχη—υποδεικνύοντας ότι οι κοινοί περιβαλλοντικοί και φυσιολογικοί παράγοντες είναι πιο σημαντικοί από την κληρονομικότητα στην ανάπτυξη των περισσότερων καρκίνων.
Παχυσαρκία
Το 2002, ο International Agency for Research on Cancer αναγνώρισε την παχυσαρκία ως σημαντικό παράγοντα κινδύνου για αρκετούς τύπους καρκίνου, όπως καρκίνο του οισοφάγου, του παχέος εντέρου, του ενδομητρίου, του μαστού και του παγκρέατος.
Αυτή η διαπίστωση συνδέει την παχυσαρκία με αυξημένη εμφάνιση καρκίνου και υψηλότερους δείκτες θνησιμότητας.
Μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση του 2023 για την επιδημιολογία της παχυσαρκίας και του καρκίνου ενίσχυσε αυτή τη σύνδεση, αναφέροντας ισχυρά στοιχεία για τον ρόλο της παχυσαρκίας σε πολλούς τύπους καρκίνου. Όταν συνδυάζεται με κακή διατροφή, η παχυσαρκία υπολογίζεται ότι αντιπροσωπεύει περίπου το 30% των περιστατικών καρκίνου.
Η παχυσαρκία συμβάλλει στην ανάπτυξη καρκίνου δημιουργώντας ένα βιολογικό περιβάλλον ευνοϊκό για την ανάπτυξη όγκων—κυρίως μέσω χρόνιας φλεγμονής, ορμονικών ανισορροπιών και μεταβολικών δυσλειτουργιών. Όπως παρατήρησε ο Fung, ένας από τους βασικούς παράγοντες είναι η ινσουλίνη, η ορμόνη που ρυθμίζει το σάκχαρο του αίματος.
Σε αυξημένα επίπεδα, η ινσουλίνη μπορεί να δράσει ως παράγοντας ανάπτυξης, διεγείροντας τον πολλαπλασιασμό διαφόρων κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων των καρκινικών.
Ο καρκίνος ως αντίδραση σε χρόνιες βλάβες
Ο Fung περιγράφει τον καρκίνο ως μια κυτταρική, εξελικτική "πισωγύρισμα" σε έναν τρόπο ζωής ενός μόνο κυττάρου, ή ως κατάρρευση της κυτταρικής τάξης—μια οπισθοδρόμηση σε μια πιο πρωτόγονη, επιβιωτική κατάσταση.
Όταν τα κύτταρα είναι υπό χρόνια βλάβη, εγκαταλείπουν τους συνεργατικούς τους ρόλους στο σώμα και εισβάλλουν στους γύρω ιστούς για να ανταγωνιστούν για προμήθειες αίματος και θρεπτικών συστατικών.
Αυτή η μορφή κυτταρικής αναρχίας αντανακλά μια οπισθοδρόμηση όπου η επιβίωση υπερτερεί της συνεργασίας.
Το ανοσοποιητικό σύστημα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το ανοσοποιητικό σύστημα εντοπίζει και εξαλείφει τα ανώμαλα κύτταρα στο σώμα πριν αυτά μπορέσουν να αναπτυχθούν σε καρκινικά.
Ο Fung ονομάζει αυτή τη συνεχιζόμενη διαδικασία "παρακολούθηση του καρκίνου", η οποία παίζει κρίσιμο ρόλο στην αποτροπή της ανάπτυξης του καρκίνου σε ανιχνεύσιμη ή επικίνδυνη ασθένεια.
Η ανοσοθεραπεία
Αντίθετα με τη χειρουργική επέμβαση, την ακτινοβολία και τη χημειοθεραπεία, που επικεντρώνονται στην αφαίρεση των όγκων και την αδιάκριτη εξόντωση των κυττάρων, η ανοσοθεραπεία αντιπροσωπεύει μια μετασχηματιστική πρόοδο, εστιάζοντας στη διόρθωση της υποκείμενης δυσλειτουργίας.
Θεραπείες όπως η CAR-T cell therapy εκμεταλλεύονται τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς, προγραμματίζοντάς τα ώστε να αναγνωρίζουν και να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα.
Ο Fung υποστηρίζει ότι, βελτιώνοντας το περιβάλλον στο οποίο ζουν τα κύτταρα—αντί να στοχεύουμε μόνο τα καρκινικά κύτταρα—μπορούμε να μειώσουμε τις συνθήκες που επιτρέπουν στον καρκίνο να ευδοκιμεί.
Τελευταία προσθήκη: τα εμβόλια covid...
Mετά την πανδημία covid-19 και τα εμβόλια, έρευνες επιβεβαιώνουν σε μεγάλο ποσοστό την βλαπτική επίδραση των εμβολίων στο ανοσοποιητικό με αποτέλεσμα την εκτόξευση διαφόρων μορφών καρκίνων.
www.bankingnews.gr
Αντίθετα, όλο και περισσότερο κατανοείται ως μια κατάσταση που επηρεάζεται από τροποποιήσιμους παράγοντες του τρόπου ζωής.
Η American Cancer Society αναφέρει ότι το εκτιμώμενο 40% όλων των καρκίνων στις ΗΠΑ συνδέεται με πιθανούς τροποποιήσιμους παράγοντες κινδύνου, όπως η παχυσαρκία, η κακή διατροφή και η ακινησία.
Στην συνέντευξή του για το Vital Signs, ο Dr. Jason Fung, συγγραφέας του best-seller «The Cancer Code», αμφισβητεί την παραδοσιακή άποψη που επικεντρώνεται στα γονίδια, υποδεικνύοντας αντ' αυτού την πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ της λειτουργίας των κυττάρων και των περιβαλλοντικών παραμέτρων.
Υποστηρίζει την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και τη βελτίωση του «κυτταρικού εδάφους» μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής, με ιδιαίτερη έμφαση στη διατροφή, ως βασική αρχή για την πρόληψη του καρκίνου.
Στο παρελθόν, ο καρκίνος κατανοούνταν μέσω της θεωρίας των σωματικών μεταλλάξεων, την οποία πρότεινε ο Theodor Boveri στις αρχές του 20ού αιώνα, η οποία συνδύαζε τις χρωμοσωμικές ανωμαλίες με την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη κυττάρων.
Περιπτώσεις υψηλού προφίλ, όπως η προληπτική διπλή μαστεκτομή της Angelina Jolie το 2013, αφού βρέθηκε θετική σε μετάλλαξη του γονιδίου BRCA1, ενίσχυσαν την ιδέα ότι τα γονίδια κυριαρχούν στο ρίσκο του καρκίνου.
Ωστόσο, οι αναδυόμενες έρευνες έχουν δείξει ότι οι κληρονομικοί παράγοντες αντιστοιχούν μόνο σε ένα μικρό ποσοστό των περιστατικών καρκίνου.
Αντίθετα, το περιβάλλον στο οποίο λειτουργούν τα γονίδια—για παράδειγμα, διαμορφωμένο από επιλογές τρόπου ζωής όπως το κάπνισμα, η διατροφή και η παχυσαρκία—παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο.
Κάπνισμα
Σύμφωνα με την American Cancer Society στο Cancer Facts & Figures 2025, το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων από καρκίνο, υπογραμμίζοντας ότι πολλοί καρκίνοι προκύπτουν από τροποποιήσιμες επιλογές τρόπου ζωής και όχι από κληρονομικούς γενετικούς παράγοντες.
Επιπλέον, τα συμπτώματα του καρκίνου εμφανίζονται με εκπληκτική ομοιότητα σε άτομα—ακόμα και σε διάφορους χρόνους, χώρους και γεωγραφικές περιοχές.
Για παράδειγμα, ο καρκίνος του μαστού παρουσιάζει εξαιρετικά συνεπείς μορφολογικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορικά μοτίβα παγκοσμίως.
Αυτή η συνέπεια υποδηλώνει όχι κοινά γονίδια, αλλά βαθιά ενσωματωμένα βιολογικά συστήματα που ενεργοποιούνται υπό συγκεκριμένα άγχη—υποδεικνύοντας ότι οι κοινοί περιβαλλοντικοί και φυσιολογικοί παράγοντες είναι πιο σημαντικοί από την κληρονομικότητα στην ανάπτυξη των περισσότερων καρκίνων.
Παχυσαρκία
Το 2002, ο International Agency for Research on Cancer αναγνώρισε την παχυσαρκία ως σημαντικό παράγοντα κινδύνου για αρκετούς τύπους καρκίνου, όπως καρκίνο του οισοφάγου, του παχέος εντέρου, του ενδομητρίου, του μαστού και του παγκρέατος.
Αυτή η διαπίστωση συνδέει την παχυσαρκία με αυξημένη εμφάνιση καρκίνου και υψηλότερους δείκτες θνησιμότητας.
Μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση του 2023 για την επιδημιολογία της παχυσαρκίας και του καρκίνου ενίσχυσε αυτή τη σύνδεση, αναφέροντας ισχυρά στοιχεία για τον ρόλο της παχυσαρκίας σε πολλούς τύπους καρκίνου. Όταν συνδυάζεται με κακή διατροφή, η παχυσαρκία υπολογίζεται ότι αντιπροσωπεύει περίπου το 30% των περιστατικών καρκίνου.
Η παχυσαρκία συμβάλλει στην ανάπτυξη καρκίνου δημιουργώντας ένα βιολογικό περιβάλλον ευνοϊκό για την ανάπτυξη όγκων—κυρίως μέσω χρόνιας φλεγμονής, ορμονικών ανισορροπιών και μεταβολικών δυσλειτουργιών. Όπως παρατήρησε ο Fung, ένας από τους βασικούς παράγοντες είναι η ινσουλίνη, η ορμόνη που ρυθμίζει το σάκχαρο του αίματος.
Σε αυξημένα επίπεδα, η ινσουλίνη μπορεί να δράσει ως παράγοντας ανάπτυξης, διεγείροντας τον πολλαπλασιασμό διαφόρων κυττάρων, συμπεριλαμβανομένων των καρκινικών.
Ο καρκίνος ως αντίδραση σε χρόνιες βλάβες
Ο Fung περιγράφει τον καρκίνο ως μια κυτταρική, εξελικτική "πισωγύρισμα" σε έναν τρόπο ζωής ενός μόνο κυττάρου, ή ως κατάρρευση της κυτταρικής τάξης—μια οπισθοδρόμηση σε μια πιο πρωτόγονη, επιβιωτική κατάσταση.
Όταν τα κύτταρα είναι υπό χρόνια βλάβη, εγκαταλείπουν τους συνεργατικούς τους ρόλους στο σώμα και εισβάλλουν στους γύρω ιστούς για να ανταγωνιστούν για προμήθειες αίματος και θρεπτικών συστατικών.
Αυτή η μορφή κυτταρικής αναρχίας αντανακλά μια οπισθοδρόμηση όπου η επιβίωση υπερτερεί της συνεργασίας.
Το ανοσοποιητικό σύστημα
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το ανοσοποιητικό σύστημα εντοπίζει και εξαλείφει τα ανώμαλα κύτταρα στο σώμα πριν αυτά μπορέσουν να αναπτυχθούν σε καρκινικά.
Ο Fung ονομάζει αυτή τη συνεχιζόμενη διαδικασία "παρακολούθηση του καρκίνου", η οποία παίζει κρίσιμο ρόλο στην αποτροπή της ανάπτυξης του καρκίνου σε ανιχνεύσιμη ή επικίνδυνη ασθένεια.
Η ανοσοθεραπεία
Αντίθετα με τη χειρουργική επέμβαση, την ακτινοβολία και τη χημειοθεραπεία, που επικεντρώνονται στην αφαίρεση των όγκων και την αδιάκριτη εξόντωση των κυττάρων, η ανοσοθεραπεία αντιπροσωπεύει μια μετασχηματιστική πρόοδο, εστιάζοντας στη διόρθωση της υποκείμενης δυσλειτουργίας.
Θεραπείες όπως η CAR-T cell therapy εκμεταλλεύονται τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς, προγραμματίζοντάς τα ώστε να αναγνωρίζουν και να καταστρέφουν τα καρκινικά κύτταρα.
Ο Fung υποστηρίζει ότι, βελτιώνοντας το περιβάλλον στο οποίο ζουν τα κύτταρα—αντί να στοχεύουμε μόνο τα καρκινικά κύτταρα—μπορούμε να μειώσουμε τις συνθήκες που επιτρέπουν στον καρκίνο να ευδοκιμεί.
Τελευταία προσθήκη: τα εμβόλια covid...
Mετά την πανδημία covid-19 και τα εμβόλια, έρευνες επιβεβαιώνουν σε μεγάλο ποσοστό την βλαπτική επίδραση των εμβολίων στο ανοσοποιητικό με αποτέλεσμα την εκτόξευση διαφόρων μορφών καρκίνων.
www.bankingnews.gr